About Me

My photo
I love taking pictures i love adventures i love to sing i love poems i love romantic people. I love to smile i love to laugh as if there's no tomorrow. a person with a happy disposition in life. I believe that no matter how heavy the problem you carry, it's always best to take it easy.I am not a hypocrite person, but that's life. And that reality bites,no matter who you are, what position you held, what language you spoke, what color is your skin and what banks you saved your money. little by little we'll be faced with all kinds of trials, disasters,whatever you call it, name it. We have to stand up, move on and live as if there's nothing happen. I am a person who sometimes attacked by weariness and emptiness,and felt that i am alone. I just can't help the feeling, but no matter what I still believe that life is good and that God is with me and you. We were given talents to show and not keep,to share and not to be selfish,to express what you feel in words and in action. I've just discovered that i am a poem lover and that i can create my own. I am person who loves to be alone when faced with problems. a person who makes her own decision and solves the problem alone.

Thursday, December 10, 2009

one stressful night!

December 10, 2009 between 8-10pm, just making sure that I won't forget this date.

whoa! what a stressful day, aside from not having enough sleep, well I just witnessed a scene that I really never thought would happen in real life.

I just hate people who breaks trust... I may trust people easily, but once it's broken, it will never be the same again.

I may seem weak and vulnerable but never, ever underestimate me. You don't know what I am capable of doing.

Monday, November 23, 2009

Live this day as if it will be your last

just wanna share this quote from Og Mandino. I so love it, if people could only do this, then everyone's gonna be happy. Let's all seize the day!

“Live this day as if it will be your last. Remember that you will only find ''tomorrow'' on the calendars of fools. Forget yesterday's defeats and ignore the problems of tomorrow. This is it. Doomsday. All you have. Make it the best day of your year. The saddest words you can ever utter are, ''If I had my life to live over again. ''Take the baton, now. Run with it! This is your day! Beginning today, treat everyone you meet, friend or foe, loved one or stranger, as if they were going to be dead at midnight. Extend to each person, no matter how trivial the contact, all the care and kindness and understanding and love that you can muster, and do it with no thought of any reward. Your life will never be the same again.”


happy thoughts!

Sunday, November 22, 2009

Be Proactive: Taking Responsibility for your life:

Being proactive and taking responsibility for your life, these are just some of the lessons I've learned.
So, I think, no matter what I feel right now, It's the caused of actions I made. But as positive as always, and according to Og Mandino, This too shall pass.

Doing something right, ain't always right.

Monday, its supposedly a good day to start the week, but with what is happening, i feel that this is not the day, the time to really move on and keep going. And that it would be better to linger for a while.


Why do I have this feeling that, sometimes, I feel, I am a loser. I hope this feeling is a healthy one. Coz I hate the feeling and it sucks! Doing something right, ain't always right.

Wednesday, September 2, 2009

pagsakay ng jeep - so true...enjoy!

Uuwi ulit akong mag-isa.

Haay, salamat naman at uwian na. Kanina pa ako inip na

inip umuwi, aba ang
hirap atang magpanggap na may ginagawa. Ang galing ko
na ngang matulog ng
dilat eh, sakit nga lang sa ulo. Paalis na sana ako ng

biglang nag-text
yung pinsan ko at hihintayin nya daw ako sa baba ng
building para sabay na
kaming umuwi. Kaya hayun, nagsinungaling na naman
akong kunwari ay may
gagawin pa ako para lang maiwasan sya.

Ewan ko ba, bakit ayokong may kasabay samantalang yung

iba ay naghihintay o
di kaya ay may susunduin pa para lang may makasabay sa

pag-uwi. Hindi naman
ako loner, basta lang gusto ko mag-isa akong umuuwi.
Gusto ko wala akong
kakilalang kasakay sa jeep. Gusto ko mag-isa lang ako
sa byahe.

Ano nga bang meron sa jeep? Ano nga bang nangyayari sa

byahe ko pag-umuuwi
ako?

Madami. Iba-ibang klaseng tao. Iba-ibang klaseng
komedya.

Case # 1: "Aray, ano ba?"

Madalas na dialogue ng mga babaeng feeling commercial
model ng shampoo kung
ipatangay sa hangin ang buhok. Mga walang pakialam
kahit na ang mga katabi
nila ay hirap na hirap na sa pag-iwas sa paghampas
nito sa mukha nila. Kaya
ako kapag di na ako makapagpigil, hinihila ko na yung
buhok, sabay sorry
kunwari akala ko buhok ko yun. At kapag sinusumpong
ako, kinakalabit ko na
at sinasabihan kong hindi ako kumakain ng buhok.

Case # 2: "Blah, blah, blah...'

Mga taong feeling sila lang ang sakay na kung mag-usap

ay dinig ng lahat ng
pasahero. Nakakaaliw sila minsan lalo na't mahaba ang
byahe at walang radyo
yung jeep. Pampalipas oras din sila, minsan nga gusto
ko ng sumabat dun sa
kwentuhan nila lalo na kapag nakaka-relate ako. Pero
kapag inaantok ako at
di na makapagpigil, tinitingnan ko sila na parang
gusto kong dukutin ang
lalamunan nila.

Case # 3: "Pakiabot lang po..."

Kapag napaupo ka ng medyo malapit-lapit sa driver,
asahan mong magiging
taga-abot ka ng bayad. Ok lang sana yun eh, hwag ka
lang makaka-tyempo ng
driver na may pagka-manyakis na nanadyang manghaplos
ng kamay. O kaya naman
ng driver na parang di pa ata nakakaalam na uso na ang

deodorant. O kaya
naman ng driver na mas malakas pang bumuga sa tambutso

nya ang bunganga.
Syempre wala naman akong magawa kundi ang magtakip na
lang ng ilong at
umurong agad kapag medyo lumuwang. At meron namang mga

pasaherong sobrang
bait na hindi ka pa > nakakapagsalita ay kinukuha na
sa kamay mo ang bayad
mo. Meron din syempreng matatapang na kapag hindi mo
nakuha agad yung bayad
nila ay medyo itataas ang boses at may kasama pang
ismid. Hay naku, pwede
ba wala akong kumisyon sa pag-abot ng bayad nyo ha.

Case # 4: "Makikiusog nga..."

Para sa mga kung umupo ay kala mo pang-dalawang tao
ang binayaran. May mga
babaeng kung umupo ay nakalihis, walang pakialam na
yung katabi nya
kalahating pwet na lang ang nakaupo. Meron din mga
lalaking kung makaupo ay
halos mangingimi kang tumingin sa kanya dahil sa laki
ng pagkakabukaka.
Animo'y may kung anong pinoprotektahan sa pagitan ng
kanyang mga hita.
Kapag ipit na ipit na ako, sinasabayan ko ang
pag-preno ng mama sa
pag-usog. Pasensyahan na lang kung mapalakas.

Case # 5: "Ooozzz."

Wala namang masama kung matulog ka habang nasa byahe,
pero sana iang walang
dantayan at basagan ng bao o di kaya ay matuluan ng
panis nyang laway.
Kapag may katabi akong natutulog na, hinahayaan ko
lang (syempre alangan
namang pigilan ko) at kapag babagsak na ung ulo nya sa

'kin,bigla kong
ibinababa balikat ko para magulantang sya. Pero kapag

cute ibang usapan na
yan. Itinataas ko pa balikat ko para makahilig at ng
makatulog sya ng
maayos at ok lang na magka-untugan kami, malay mo
magpakilala pa sya, asa
pa.

Case # 6: "Mama, para ho..."

May mga driver na di mo mapipigilang mapamura sa
sobrang tagal bago huminto
na halos kailanganin mo ng sumakay pabalik sa layo ng
pinagbabaan sa 'yo.
Meron namang hihinto kahit na sa gitna ng kalsada
mabawasan lang agad ang
sakay nya. At meron ding halos mahalikan mo na yung
katabi o kung
minalas-malas ka ay mahuhulog ka pa dahil sa biglang
pagpreno nya. May mga
pasahero namang hindi pa nakuntento sa
pagkalakas-lakas na pagsabi ng para
at kumakatok pa sa bubong. Merong namang magbabayad
kapag pababa na at may
gana pang magalit kapag hindi agad naihinto ang
sasakyan. At syempre merong
mga nagmamadaling akala mo ay mauubusan ng lupa kung
bumaba, kasehodang
mabunggo at matapakan nyang lahat ng daraanan nya.
Pero pamatay pa ring
yung minsang may nakasakay akong mama na
pagkalakas-lakas at paulit-ulit na
sumisigaw ng "Bayad ho, bayad ho, bayad ho..." Syempre

yung driver, kuntodo
extend ng kamay nya. Nakatingin na lahat dun sa mama
na kumakatok-katok pa
sa bubong ng jeep. Sabay naalala nyang "Para" pala ang

dapat nyang
isinisigaw. Nyahaha...

Case # 7: "Love birds..."

Syempre pa, hindi mawawala ang mga mag-syotang kala mo

may sariling mundo
na kung maglampungan ay parang mga pusang di mapakali.

Libreng sine 'to,
rated 18, kaya lang nakakabitin din lalo na kapag
nauna kang bumaba sa
kanila. Meron tuloy mga lalaking 'nag-iinit' at
biglang bibitaw ang kamay
sa pagkakahawak sa bakal para kunwari mapapasubsob sa
katabi nila o kaya
naman bigla mong mararamdaman na yung siko nila nasa
tagiliran mo na. Sarap
sampalin ng mga ganung lalaki. Di naman sa nakikialam
ako, pero wala namang
inggitan...

Case # 8: "Estudyante blues..."

Maraming estudyante na nagbabasa ng libro sa loob ng
jeep habang nasa
biyahe. yung iba sa sobrang ganda ng binabasa ay
nadadala sa kwento..'Yung
nakasakay ko minsan na dalagita ay taimtim na
nagbabasa ng "Noli Me
Tangere". Hindi nya napansin na malapit na syang
pumara at sa gulat na
bababa na pala siya ay mahinhing sinabi sa driver
"Paalam".

Hay naku, ilan lang yan sa mga nararanasan ko kapag
umuuwi ako. Dami pa
kong kwento kaya lang uwian na eh.

Magbi-byahe pa ako.

Sasakay na ako ng jeep.

Uuwi ulit akong mag-isa.

pagsakay ng jeep - so true...enjoy!

Uuwi ulit akong mag-isa.

Haay, salamat naman at uwian na. Kanina pa ako inip na

inip umuwi, aba ang
hirap atang magpanggap na may ginagawa. Ang galing ko
na ngang matulog ng
dilat eh, sakit nga lang sa ulo. Paalis na sana ako ng

biglang nag-text
yung pinsan ko at hihintayin nya daw ako sa baba ng
building para sabay na
kaming umuwi. Kaya hayun, nagsinungaling na naman
akong kunwari ay may
gagawin pa ako para lang maiwasan sya.

Ewan ko ba, bakit ayokong may kasabay samantalang yung

iba ay naghihintay o
di kaya ay may susunduin pa para lang may makasabay sa

pag-uwi. Hindi naman
ako loner, basta lang gusto ko mag-isa akong umuuwi.
Gusto ko wala akong
kakilalang kasakay sa jeep. Gusto ko mag-isa lang ako
sa byahe.

Ano nga bang meron sa jeep? Ano nga bang nangyayari sa

byahe ko pag-umuuwi
ako?

Madami. Iba-ibang klaseng tao. Iba-ibang klaseng
komedya.

Case # 1: "Aray, ano ba?"

Madalas na dialogue ng mga babaeng feeling commercial
model ng shampoo kung
ipatangay sa hangin ang buhok. Mga walang pakialam
kahit na ang mga katabi
nila ay hirap na hirap na sa pag-iwas sa paghampas
nito sa mukha nila. Kaya
ako kapag di na ako makapagpigil, hinihila ko na yung
buhok, sabay sorry
kunwari akala ko buhok ko yun. At kapag sinusumpong
ako, kinakalabit ko na
at sinasabihan kong hindi ako kumakain ng buhok.

Case # 2: "Blah, blah, blah...'

Mga taong feeling sila lang ang sakay na kung mag-usap

ay dinig ng lahat ng
pasahero. Nakakaaliw sila minsan lalo na't mahaba ang
byahe at walang radyo
yung jeep. Pampalipas oras din sila, minsan nga gusto
ko ng sumabat dun sa
kwentuhan nila lalo na kapag nakaka-relate ako. Pero
kapag inaantok ako at
di na makapagpigil, tinitingnan ko sila na parang
gusto kong dukutin ang
lalamunan nila.

Case # 3: "Pakiabot lang po..."

Kapag napaupo ka ng medyo malapit-lapit sa driver,
asahan mong magiging
taga-abot ka ng bayad. Ok lang sana yun eh, hwag ka
lang makaka-tyempo ng
driver na may pagka-manyakis na nanadyang manghaplos
ng kamay. O kaya naman
ng driver na parang di pa ata nakakaalam na uso na ang

deodorant. O kaya
naman ng driver na mas malakas pang bumuga sa tambutso

nya ang bunganga.
Syempre wala naman akong magawa kundi ang magtakip na
lang ng ilong at
umurong agad kapag medyo lumuwang. At meron namang mga

pasaherong sobrang
bait na hindi ka pa > nakakapagsalita ay kinukuha na
sa kamay mo ang bayad
mo. Meron din syempreng matatapang na kapag hindi mo
nakuha agad yung bayad
nila ay medyo itataas ang boses at may kasama pang
ismid. Hay naku, pwede
ba wala akong kumisyon sa pag-abot ng bayad nyo ha.

Case # 4: "Makikiusog nga..."

Para sa mga kung umupo ay kala mo pang-dalawang tao
ang binayaran. May mga
babaeng kung umupo ay nakalihis, walang pakialam na
yung katabi nya
kalahating pwet na lang ang nakaupo. Meron din mga
lalaking kung makaupo ay
halos mangingimi kang tumingin sa kanya dahil sa laki
ng pagkakabukaka.
Animo'y may kung anong pinoprotektahan sa pagitan ng
kanyang mga hita.
Kapag ipit na ipit na ako, sinasabayan ko ang
pag-preno ng mama sa
pag-usog. Pasensyahan na lang kung mapalakas.

Case # 5: "Ooozzz."

Wala namang masama kung matulog ka habang nasa byahe,
pero sana iang walang
dantayan at basagan ng bao o di kaya ay matuluan ng
panis nyang laway.
Kapag may katabi akong natutulog na, hinahayaan ko
lang (syempre alangan
namang pigilan ko) at kapag babagsak na ung ulo nya sa

'kin,bigla kong
ibinababa balikat ko para magulantang sya. Pero kapag

cute ibang usapan na
yan. Itinataas ko pa balikat ko para makahilig at ng
makatulog sya ng
maayos at ok lang na magka-untugan kami, malay mo
magpakilala pa sya, asa
pa.

Case # 6: "Mama, para ho..."

May mga driver na di mo mapipigilang mapamura sa
sobrang tagal bago huminto
na halos kailanganin mo ng sumakay pabalik sa layo ng
pinagbabaan sa 'yo.
Meron namang hihinto kahit na sa gitna ng kalsada
mabawasan lang agad ang
sakay nya. At meron ding halos mahalikan mo na yung
katabi o kung
minalas-malas ka ay mahuhulog ka pa dahil sa biglang
pagpreno nya. May mga
pasahero namang hindi pa nakuntento sa
pagkalakas-lakas na pagsabi ng para
at kumakatok pa sa bubong. Merong namang magbabayad
kapag pababa na at may
gana pang magalit kapag hindi agad naihinto ang
sasakyan. At syempre merong
mga nagmamadaling akala mo ay mauubusan ng lupa kung
bumaba, kasehodang
mabunggo at matapakan nyang lahat ng daraanan nya.
Pero pamatay pa ring
yung minsang may nakasakay akong mama na
pagkalakas-lakas at paulit-ulit na
sumisigaw ng "Bayad ho, bayad ho, bayad ho..." Syempre

yung driver, kuntodo
extend ng kamay nya. Nakatingin na lahat dun sa mama
na kumakatok-katok pa
sa bubong ng jeep. Sabay naalala nyang "Para" pala ang

dapat nyang
isinisigaw. Nyahaha...

Case # 7: "Love birds..."

Syempre pa, hindi mawawala ang mga mag-syotang kala mo

may sariling mundo
na kung maglampungan ay parang mga pusang di mapakali.

Libreng sine 'to,
rated 18, kaya lang nakakabitin din lalo na kapag
nauna kang bumaba sa
kanila. Meron tuloy mga lalaking 'nag-iinit' at
biglang bibitaw ang kamay
sa pagkakahawak sa bakal para kunwari mapapasubsob sa
katabi nila o kaya
naman bigla mong mararamdaman na yung siko nila nasa
tagiliran mo na. Sarap
sampalin ng mga ganung lalaki. Di naman sa nakikialam
ako, pero wala namang
inggitan...

Case # 8: "Estudyante blues..."

Maraming estudyante na nagbabasa ng libro sa loob ng
jeep habang nasa
biyahe. yung iba sa sobrang ganda ng binabasa ay
nadadala sa kwento..'Yung
nakasakay ko minsan na dalagita ay taimtim na
nagbabasa ng "Noli Me
Tangere". Hindi nya napansin na malapit na syang
pumara at sa gulat na
bababa na pala siya ay mahinhing sinabi sa driver
"Paalam".

Hay naku, ilan lang yan sa mga nararanasan ko kapag
umuuwi ako. Dami pa
kong kwento kaya lang uwian na eh.

Magbi-byahe pa ako.

Sasakay na ako ng jeep.

Uuwi ulit akong mag-isa.

Tuesday, July 28, 2009

my PM

hey, what's my premium moment for the day? i think none? but i think seeing and appreciating our beaches is one i can think of. seeing those being beaches made me wanna go and swim to the nearest beach, grabbing my swimming gear and the sun block for protection.

i'm really itching to go swim, well, i hope to do it very soon. a pool will do, that's how desperate i am. i wanna swim.

old blog account

http://wengmamaril.blogspot.com

i remember when i was still young and so innocent. a few of my thoughts not so long ago. i didn't know how to merge this with my new blog, so i guess it's worth keeping the link.

Monday, July 27, 2009

last friday(July 24, 2009)

starting today, i want a more sensible blog.
last friday, the representative of the management talked to us and handed us a piece of paper. it was stated in the paper that i will have a minimal increase on salary, effective August 15. i was happy at first about it, but when i've realized of what is our market value as a programmer, i began to think that they should have given us more. i think they're being not fair to us.

i guess, if this is the case, they better let us go. or should i go? instead of me holding on.I'd better start finding companies and find out what's my market value . how ironic, because, we were given an increase, but they let go of like closed to 20 employees.

this is not my way of saying sensible, as i rant and complain. but come to think of it. i guess, it would be better if i'll just leave and look for a more fair company.

had a great weekend with friends

july 25-26, 2009

had a great weekend with friends.

birthday was celebrated at one of the farms of my former boss in Nasugbu, Batangas. Good thing i was able to meet cool new friends and was able to practice my photography skills.
bad thing, is that i brought my d40, but i forgot to bring the battery, so i ended up using my point and shoot and nad's d40. learned new techniques on apperture and shutter priority. well, need to visit a site that expertise on photography. i just forgot the name.

anyway, today is a good start. i will religiously blog. i promise!

Tuesday, June 2, 2009

Many first times

Many first times

to travel outside the country

to go to belfast
to go to london
to go to hongkong

to ride in a cable car
to have my passport printed with a UK visa
to travel almost 24 hours

to taste guiness draught
to get inside an Irish pub

to experience the titanic tour, where the most popular ship was created
to visit the famous Giant's Causeway and explored Northern Ireland

been to Ocean Park
been able to experience eating in a fastfood 3-4 times a week

Tuesday, February 24, 2009

i feel like i need to put this.

It's been very long that i haven't logged my premium moments, it's all because i've been busy studying and learning lots of things for our new project.
so much happened already and these are the following:

My father's confinement. My father was confined because of his diabetes, he stayed in the hospital from Thursday night to Tuesday morning. I hope he really recovers well and gain his strength immediately. Tjough, he continues taking his medicines.

We were really worried when we received the text stating that my father will be rushed to the hospital. I got so nervous at that time. On that weekend i went to Pangasinan to visit him, I was really teary -eyed when I saw him. Actually, i am right now as i was typing. I really tried extending any help that he won't feel any boredom or anything that would take his mind thinking of unnecessasary devil thoughts. If only i could feel the pain that he was feeling, I would take it. Because i know how it hurts and i dont want him suffering nor hurting. Thank God, I have a very loving mother, she keeps on talking to my father, asking how he feels, etc. I am very proud of my mother since, she's always there everytime my father needs something. That really made me appreciate my parents. No words can ever tell how much i love them.

I really hope and pray that he continues to gain his strenght and he be free from any sickness as well as my mother, and also all the people i love.

Friday, January 30, 2009

It's been a while and i haven't been able to update my blog.Actually, i have lots to talk about, the holidays that passed, the reunion that we had, well that's after 10 years, the upcoming event and so on and so forth.